Krzysztof Kamil Baczyński

 

 Urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. Jego rodzicami byli Stanisław Baczyński, żołnierz Legionów Polskich, pisarz i krytyk literacki oraz Stefania Zieleńczyk, nauczycielka i autorka podręczników szkolnych. Od 1933 roku uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego, a w maju 1939 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. Od 1937 roku był członkiem Komitetu Wykonawczego „Spartakusa” oraz współredaktorem pisma „Strzały”. Zamierzał podjąć studia na Akademii Sztuk Pięknych, jednak wybuch wojny przekreślił jego plany. Od 1942 roku do 1943 studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, uczył się także w Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Od lipca 1943 roku sekcyjny w II plutonie „Alek” 2. kompanii „Rudy” batalionu Zośka AK w stopniu starszego strzelca pod ps. „Krzysztof”, „Zieliński”. Zrezygnował również ze studiów polonistycznych i poświęcił się poezji. 25 maja 1944 otrzymał stopień starszego strzelca podchorążego rezerwy piechoty. Był też kierownikiem działu poezji miesięcznika społeczno-literackiego „Droga”. Następnie przeszedł do harcerskiego batalionu „Parasol” na stanowisko zastępcy dowódcy III plutonu 3. kompanii. Przyjął pseudonim „Krzyś”. Wybuch powstania warszawskiego zaskoczył go w okolicy placu Teatralnego. Poległ na posterunku w Pałacu Blanka 4 sierpnia 1944 roku. W powstaniu warszawskim, 1 września 1944 roku, zginęła też żona Baczyńskiego, Barbara Stanisława Drapczyńska. Baczyński został tez odznaczony pośmiertnie Medalem za Warszawę 1947 i Krzyżem Armii Krajowej. Jego ciało spoczywa na Cmentarzu Wojskowym Powązki.